فضیلت های فراموش شده 3

 بازسازی زندگی (۷)  #نویسنده: #مریم_یوسفی_عزت  پس از طلاق (۱۳)  عبور از بحران (۲) بر همگان آشکار است که طلاق، منفورترین حلال خداست و عواقب اسف‌باری در پی دارد. اکنون که سرنوشت، این‌گونه رقم خورده، چه کنیم؟ چگونه باز به پا خیزیم؟  راهکارها ۱. روحیهٔ «تاب‌آوری» را در خود تقویت کنید.تاب‌آوری یعنی صبوری بر ناگواری‌های پیشین و سپس بازسازی مجدد خود، پس از سختی‌ها. وقوع طلاق‌، از آن رخدادهایی است که آدمی، سخت بر زمین می‌خورد و باید، به همت، به‌ پا خیزد. ۲. مطالعه کنید.کتاب‌های زندگی‌نامهٔ بزرگان، برای درس‌آموزی و تجربه‌اندوزی، نیز کسب انگیزه و الگوگیری، بسیار مناسب هستند. موضوع مورد علاقه‌تان را بیابید و آهسته و پیوسته، در راه مطالعه‌ها پیش بروید. این کتاب‌ها را در ردیف نخست بگذارید:یک. آیین زندگی، از دیل کارنگی.دو. قدرت فکر، از جوزف مورفی. ۳. در خانه و تنها نمانید.در زمان بیداری، فقط به اندازهٔ فرصتی برای استراحت و امور واجب، زمان بگذارید؛ مانند نماز و غذا در خانه بمانید. اگر بتوانید بخشی از عبادت‌هایتان را در مسجد انجام دهید، بهتر است؛ بسیار بهتر.دانشگاه و کلاس‌های آموزشی، مکان‌های مناسبی برای فعالیت‌های سالم‌اند. مراقب باشید که به بهانهٔ خانه‌نماندن، عمرتان را در بیرون خانه، بیهوده نگذرانید. ۴. ورزش کنید.تا جای ممکن، به باشگاه بروید. خواندن و گذراندن رشته‌های تخصصی، در ایجاد اهداف و انگیزه، مؤثرند.رشته‌هایی مانند: بدنسازی، فیتنس، پیلاتس، در افزایش اعتماد به نفس و سلامت روان و جسم، کمک‌کننده‌اند. ۵. شغل و حرفه داشته باشید.در محیطی مناسب (مخصوصا بانوان) مشغول به کار شوید. هشیار باشید که محیط نامناسب کاری، بر شما غلبه خواهد کرد و حال‌تان، بیش از پیش، بد خوا فضیلت های فراموش شده 3...

بازسازی زندگی (۸)  پس از طلاق (۱۴)  #نویسنده_و_مشاور: #علی‌اکبر_مظاهری  (ادامهٔ راهکارها برای ازدواج دوباره) ۵. آموزش مهارت‌های زندگی خانوادگی از دانه‌درشت‌ترین ناکامی‌ها، نابسامانی‌ها، و ویرانی‌های زندگی خانوادگی، «نابلدی» است؛ نابلدی مهارت‌های زندگی مشترک. جوانان ما، در جامعهٔ اکنونی‌مان، قبل از ازدواج و پس از آن، مهارت‌های فراوانی می‌آموزند؛ درس‌خواندن، زبان‌های خارجی، رانندگی اتومبیل، فنون کامپیوتر، نقاشی، خیاطی، و پنجاه و پنج مهارت دیگر. این پدیدهٔ مبارکی‌ است. اما آنچه کمتر می‌آموزند یا هیچ نمی‌آموزند، مهارت‌های زندگی مشترک است؛ همسرداری، فرزندپروری، معاشرت با خانوادهٔ همسر، رفتارهای عاطفی و جنسی با همسر، آشپزی، استقلال زندگی، دخالت‌ندادن دیگران در زندگی شخصی، و هفتاد و هفت مهارت دیگر.ما اکنون، در مشاوره‌هایمان، شاهد نابلدی یا کم‌بلدی همسرانیم. و ای‌بسا که یک نابلدی، خیمهٔ یک زندگی را فرومی‌خواباند، همان‌گونه که گاهی یک میکروب، یک بیماری، شیشهٔ یک عمر را می‌شکند و یک آدم نیرومند را به مرگ می‌افکند. کمتر ماهی، دوهفته‌ای، یک‌هفته‌ای است که با چنین مواردی مواجه نشویم. اکنون که سخن‌مان در ریشه‌های طلاق است، می‌گوییم: از ریشه‌های دانه‌درشت طلاق، نابلدی مهارت‌های زندگی‌ است. و اکنون‌تر که دربارهٔ پس از طلاق سخن می‌نویسیم، می‌گوییم:  آموزش تکمیلی طلاقیان و همسرْمرحومان، این فرصت فراغت میان زندگی پیشین و آغاز زندگی دوباره را مغتنم بشمارند و آموزش تکمیلی را دریابند. همان‌سان که در حرفه‌ها و عرصه‌های گوناگون جامعه‌مان، دوره‌های «آموزش تکمیلی» داریم، بیاییم دوره‌های تکمیلی آموزش مهارت‌های زندگی خانوادگی را نیز داشته باشیم. فرصت نیکویی‌ است که طلاقیان، عوامل پ فضیلت های فراموش شده 3...

امید صادق #نویسنده_و_مشاور: #علی‌اکبر_مظاهری  بازسازی زندگی (۹)  پس از طلاق (۱۵)  (ادامهٔ راهکارها برای ازدواج دوباره) ۶. امید صادق امید، دل‌مایهٔ زندگی‌ است. این عنصر پرواز، نیازی هرزمانی و همگانی است. هرگز مباد که پنجرهٔ امید، بسته شود! از آفت‌های دانه‌درشت پس از طلاق، نیز پس از رحلت همسر، کاهش امید است؛ امید به زندگی جدید، به‌گونهٔ دلخواه. بر خود طلاقیان و همسرْمرحومان، نیز بر خانواده‌ها و اطرافیان، نیز بر معلمان و راهبران جامعه، فرض است که فتیلهٔ چراغ امید را فروزان بدارند. از کم‌نورشدن یا خاموش‌شدن آن پیشگیری کنند؛ با تلاش‌های مجاهدانه. آفرین به مولوی! ببینید چه زیبا گفته: باد تند است و چراغم ابتریزو بگیرانم چراغ دیگریتا بُوَد کز هر دو یک وافی شودگر به باد آن یک چراغ از جا رودهم‌چو عارف کن تن ناقص چراغشمع دل افروخت از بهر فراغتا که روزی کین بمیرد ناگهانپیش چشم خود نهد او شمع جان این شعر، چه زیبا است! دلربا است، حکیمانه است، مؤمنانه است.آری؛ فروزان بادا این شعلهٔ نورخیز! هرگز خاموش مباد این مشعل شعله‌ور! ما، در این سلسله‌نوشته‌هایمان، برخی از طلاقیان را ملامت کردیم؛ طلاق‌کاران نارواپیشه را. اکنون اما که سخن از بازسازی زندگی است، همگان را؛ چه نارواپیشگان و چه رواکاران، نیز همسرْمرحومان، خانوادگان، راهبران، مشاوران، و معلمان را به امید می‌خوانیم؛ «امید صادق». اینک این نمونهٔ امیدبخش را ببینیم:  ناگهان زندگی!  از زبان مشاور  مشاورهٔ طلاق، ازدواج، خانواده عاطفه‌خانم، با دو فرزند، از همسرش جدا شد. طلاق‌شان روا بود. روابودنش را تأیید کردم؛ بیماری عصبی - روانی درمان‌ناپذیر آقا. از لحظهٔ پس از طلاق، عاطفه‌خانم را به ازدواج دوباره سفارش کردم. فضیلت های فراموش شده 3...